دلتنگی

سلام

به تمامی پرستاران عزیز ،

روز پرستار برتمامی پرستاران مبارک باشد ،

و تبریک ویژه به پرستارانی که در خانه مراقبت بیماران را به عهده دارند و از آنها تا کنو ن یادی نکردیم ،

روز پرستار مبارک

دلتنگی...

نوشتن برایم مثل مشق شب شده که هر روز مشقم را با دقت بنویسم اما اگر معلم غایب باشد مشقم را چه کسی خط بزند ؟ دلتنگی...

میدان فردوسی بود و مجسمه زیبای آن

روزی دیدم دور مجسمه فردوسی را پرده کشیده اند ، !!

بعد از مدت طولانی پرده را برداشتند

و جلو پای مجمسه فردوسی یک بچه نمایان شد .

با خود گفتم ، پس مجمسه هم بچه دار شده است .

مجسمه که صورتش به سمت دانشگاه بود ، تغییر عقیده داده و سمت بازار را نشان می دهد .

دلتنگی...

شام و ناهار هیچ چیز ، اما آفتابه لگن صد دست دلتنگی...

پاییز که ،با ماه مهربانی شروع می شودبرایش دست زدیم و شادی کردیم و منتظر باران پاییزی نشسته ایم و امابا خود گفتم هنوز سرما و طوفان نشده دیداری با تزدیک ترین هایمان داشته باشیم ، (مهمانی)وسایل پذیرایی برای یک ناهار دور همی را آماده کردم ، و بر ای ورود مهمان ها چای را دم کرده و استکانهای واقعی را در سینی مخصوص مهمان گذاشته و منتطر شنیدن زنگ در نشستم ،.اولین مهمان وارد شد با صورتی گلگون و شکایت از گرما ،با خود اندیشیدم که چگونه از این مهمان پذیرایی کنم ، چای که نمی شود !فورا شربت آلبالو را آماده کردم ، و در مقابل مهمان قرار دادم ،گفتم پاییز را امروز خجالت زده کردم ،شربت آلبالو برای مهمان ان هم در.........پاییز ببخشید ، فکر کردم تابستانی ،پذیرایی در پاییز با شربت البالو ،خنده کردیم و شربت را هم زدیم ،حالا که کوچه یخبندان نیست ما یخ را در لیوان شربت به دنبال آن می گردیم دلتنگی...

ان وقتها

سالهای خیلی دور که مدرسه می رفتیم تنها

جزیره ای که می شناختیم

جزایر لانگر هانس بود

بعد از همدیگر می پرسیدیم ، این جزیره رفتی؟

همه می خندیم .........

یک اسم ، برای خندیدن

دلتنگی...

سلام اگر اختیار جهان به دست ما بود ، و هر کدام یک خواسته داشتیم ! جهان چه می شد .!!!!!! آبان داشتیم ؟ ماه دوم پاییز خوش آمدی ، دلتنگی...

امروز باخود گفتم ، از پریروز بنویسم و از خاطره ، رب ازگیل و انار ، سس و غیره خارج شویم ، شاید به یک سکه تمام برسیم ،اسفند ماه بود و باید کمک هزینه دانشجویان عزیز تا قبل از عید پرداخت می شد که آنها بتواند به سفر بروند و سوغاتی برای خانواده خرید کنند و چه و چه ( دانشجویان پریروز )وقتی اسامی دانشجویان عزیزمان را به بانک ملی شعبه جمال زاده فرستادیم و تاریخ پرداخت را اعلام کردیم ، بانک گفت ما نمی توانیم این کار را تا قبل عید تحویل بدهیم ،دانشگاه هم دوست داشت این پول بدست دانشجو برسد ، به توافق رسیدند یک ماشین نویس از دانشگاه برود بانک، و کار ماشین کردن سند را انجام بدهد ،رئیس مربوطه خانم اثباتی را فر ا خواند و از احساسات جوانی و با سابقه ای که از من داشت ، گفت: یک کمکی به دانشجو کنید که قبل از عید پول بدستش برسد ، شما قبول کنید از فردا کارمند بانک باشید و کار سند ها را انجام بدهید ، من هم پدیرفتم ،طبق عادت همیشگی از سرویس میدان انقلاب ( ۲۴ اسفند ، میدان مجسمه ) پیاده شدم و خودم را به بانک رساندم ،یک میز و یک ماشین تحریر در یک قسمت خوش اب و هوای بانک به من دادند و اقایی چایی بدست امد و من گفتم من صبحانه ساعت ۶ صبح می خورم وتشکر کردم رسم مهمان نوازی . ، خبری از شکلات و بیسکوییت واز این مسخره بازیهای چاق کننده نبود . اداره یعنی کار !!انبوهی از پرونده روی دستان کارمند بانک بود که من صورت ایشان را نمی دیدم فکر کردم پرونده ها خودشان دارند راه میایند مثل کرم ابریشم و شاید هزار پا ، در حرکت بود .هر روز تعداد زیاد ی از سند ها رانتطیم می کردم تا کارم را بتوانم تا ۱۵ اسفند تمام کنم.یک روز رییس بانک منو صدا کرد و گفت چند تا سکه برات کنار بزارم ، من گفتم من سکه نیاز ندارم ، گفت عیدی بده به اطر دلتنگی...